به گزارش سایت پیشکسوتان کهن پرسپولیس، کاپیتان اسبق تیم ملی و باشگاه پرسپولیس معتقد است تا زمانی که فوتبال به‌صورت خصوصی اداره نشود هیچ مدیری نمی‌تواند حاشیه امنیتی حتی یک ماه داشته باشد، حتی اگر تیمش صدرنشین لیگ باشد. با محمد پنجعلی فوتبالیست پرافتخار تیم ملی ایران و باشگاه پرسپولیس که این روزها در بخش پایه این باشگاه فعالیت می‌کند گفتگو کردیم و نظر او را درخصوص مسائل اخیر فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس جویا شدیم که در ادامه آن را می‌خوانیم:


*با توجه به شرایط حاکم بر فوتبال ایران و جهان به‌عنوان کاپیتان اسبق تیم ملی فکر می کنید بهترین تصمیم برای ادامه لیگ برتر چه تصمیمی می‌تواند باشد؟

 

این واقعاً بستگی به شرایط جامعه جهانی دارد و چیزی نیست که بشود در حال حاضر برای آن برنامه‌ریزی دقیقی کرد. این مصیبت فعلاً گریبان دنیا را گرفته و من تصور می کنم که فکر و ذکر مردم باید قبل از هر چیزی، مبارزه در کنار هم علیه این ویروس ناشناخته و مهلک باشد. وقتی جامعه پزشکی مخصوصاً پرستاران را می‌بینیم که دیگر مستأصل شده‌اند چطور می‌توانیم به موضوعی به‌غیراز این فکر کنیم. کسانی که حدود 40 روز است از دیدار خانواده خود محرومند و درعین‌حال در معرض پذیرش ویروس قرار دارند و واقعاً هر بار با دیدن این تصاویر خودبه‌خود اشکم درمی‌آید.


*شما در جایی گفته بودید که پرسپولیس را باید قهرمان اعلام کنند.


هنوز هم روی حرفم هستم و کماکان می‌گویم اگر قرار باشد شرایط به همین نحو دنبال شود، تصمیم اصولی، وجدانی و اخلاقی قهرمانی پرسپولیس است. تیمی که 10 امتیاز از رقبایش پیش افتاده است آن‌هم درحالی‌که در هفته‌های باقیمانده رقبای پرسپولیس باهم بازی رودررو دارند و اگر بخواهیم فوتبالی به این موضوع ورود کنیم باید این امر صورت بگیرد. اما من بازهم اعتقاد دارم فعلاً مردم باید قبل از هر مقوله‌ای صرفاً با کمک همدیگر تنها به فکر ریشه‌کن کردن این ویروس باشیم چراکه کادر پزشکی حاضر در مراکز درمانی دیگر توانشان را از دست‌ داده اند زیرا چنین مسئله‌ای به این گستردگی سابقه نداشته است.


شما در ارتباط با استعفای آقای انصاری‌فرد به‌عنوان یک همبازی قدیمی هیچ‌گاه موضعی خاصی نگرفتید؛ نظرتان درباره این تغییرات چیست؟


من از همان ابتدای حضور محمدحسن انتظار چنین چیزی را داشتم و چندان هم تعجب نکردم. من اعتقاددارم تا زمانی که فوتبال را به همین شکل اداره می‌کنیم باید همیشه انتظار تغییرات را داشته باشیم. تا زمانی که هزینه باشگاه‌ها را می‌خواهیم از جیب مردم تأمین کنیم، تا زمانی که نگاهمان به فوتبال امنیتی است و تا زمانی که بخواهیم به مردم دروغ بگوییم وضعیت به همین منوال است و شما شک نکنید که هرسال از سال بعد بدتر هم خواهد شد.


فوتبال باید مثل همه جای دنیا در اختیار بخش خصوصی باشد، به خود محمدحسن هم می‌گفتم اگر آرامشی هم حاصل شود مقطعی است و دوام نخواهد داشت. نمی‌گویم خودمان را با اروپا مقایسه کنیم بلکه همه حرف من این است که خودمان را با فوتبال آسیا مقایسه کنیم و ببینیم آن‌ها که پیشرفت کردند از روی کدام الگو جلو رفته‌اند. این‌که دیگر کاری ندارد. امروزه حتی هر کودکی با یک جستجوی ساده در اینترنت می‌تواند به چنین اسنادی دست یابد. نه اینکه مسئولان ما قادر به چنین کار ساده‌ای نباشند بلکه نمی‌خواهند این فوتبال خصوصی شود و هیچ‌گونه اراده‌ای در این مورد وجود ندارد و این‌یک واقعیت است و اصلاً نیازی به گفتن محمد پنجعلی نیست. بروند ساختار فوتبال ژاپن، کره و در سطحی بالاتر فوتبال اسپانیا را مورد برسی قرار دهند. چند سال است که می‌گویند که می‌خواهیم فوتبال را به بخش خصوصی واگذار کنیم؟ باور کنید همان لحظه که این موضوع را عنوان می‌کنند می‌شود دروغ را در چهره‌شان به‌وضوح دید.


*لطفاً بیشتر توضیح می‌دهید؟


ببینید در درجه اول باشگاه‌ها نباید از حق پخش خودشان در تلویزیون بگذرند، این موضوع چند سال که مطرح می شود ولی راه به‌جایی نمی‌برد، به‌جز این، ‌یک باشگاه قادر است از طریق تبلیغات دور زمین، بلیت‌فروشی، فروش البسه، و ترانسفر می‌تواند درآمدزایی کند اما در ایران همه زوم کرده‌اند روی جیب مردم و درآمدشان را از این راه می‌خواهند به دست بیاورند و درزمانی که شرایط اقتصادی هم مثل امروز خراب باشد خب طبیعتاً باشگاه‌ها و حتی فدراسیون فوتبال به سمت ورشکستگی قدم برمی‌دارند و این کاملاً طبیعی است.

 

با توجه به اینکه محمد پنجعلی یکی از مسافران تیم ملی ایران در جام 1978 آرژانتین بود هیچ‌گاه به بازی فراخوانده نشد درحالی‌که زوج خط دفاعی تیم ملی ایران در آن تورنمنت متشکل از نصرالله عبداللهی و حسین کازرانی از فرم ایده آلشان خارج بودند. از محمد چنجعلی در این خصوص پرسیدیم

 

*چرا در جام جهانی حتی یک دقیقه بازی به شما نرسید؟


خب این سؤال را من نمی‌توانم دقیق پاسخ دهم و باید حشمت خان در اصل جواب شمارا بدهد اما در این حد به شما فقط بگویم من در آن دوران خیلی سرحال بودم و هم می‌توانستم در کنار و هم در وسط بازی کنم و درعین‌حال آرزویم بازی در جام جهانی بود. اما هیچ‌وقت به خودم اجازه نمی‌دادم که بخواهم نسبت به این موضوع گلایه‌ای داشته باشم.


اما در ادامه به‌هرحال توانستم روزهای خوبی را در تیم ملی و پرسپولیس تجربه کنم و افتخار بستن بازوبند کاپیتانی پرسپولیس و تیم ملی و حتی آسیا را داشته باشم. اما نکته جالب‌توجه برای خودم نظرسنجی برنامه نود بود، که مردم به من لطف داشتند و من را به‌عنوان بهترین مدافع این 40 سال اخیر انتخاب کردند که خودم واقعاً فکرش را نمی‌کردم که مردم هنوز بازی‌های من را به خاطر داشته باشند. به‌هرحال من دوست دارم هر روز بازیکنان بهتری از من ظهور کنند چراکه فوتبالیست‌های امروزی امکانات زیادی در اختیارشان قرار دارد و باید قدرش را بدانند. چیزی که من همیشه به بازیکنان پرسپولیس می‌گویم این است که شما لااقل امروزه می‌توانید هر شب بالاترین سطح فوتبال جهان را تماشا کنید و نکات زیادی را از این بابت بیاموزید درحالی‌که همین مسئله در زمان ما تقریباً یک آرزو محسوب می‌شد پس قدرش را بدانید.

 

نظرات کاربران

شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید

افزودن نظر جدید