به گزارش سایت پیشکسوتان کهن پرسپولیس، سرنوشت برای سیامک نعمتی به شکلی عجیب پیش رفت. جایی که او میتوانست با توجه به تصمیمات گرفته شده، بعد از نزدیک به شش سال به پایان حضور خود در پرسپوليس برسد، اما همه چیز در عرض چند دقیقه متفاوت شد، درست مثل همان اتفاقی که در نقش جهان رخ داد.
سیامک که در پنجره زمستانی از سوی یحیی گلمحمدی مجوز جدایی از این تیم را دریافت کرد، در شرایطی که پیشنهادات جالب توجهی در جیب داشت و هر لحظه مانده به پایان موعد نقل و انتقالات از مقصدی جدید برای وی یاد میشد، در ثانیه پایانی تصمیم گرفت با تمام شرایط احتمالا ناامیدکنندهای که انتظارش را میکشید، پیراهن ۸۸ سرخها را همچنان در اختیار داشته باشد. این اما پایان ماجرا نبود و او در ابتدای بازگشت دوباره به این تیم و در شرایطی که کاپیتان سوم سرخها شناخته میشد، چند روزی دور از دیگر بازیکنان تمرین را دنبال کرد و اجازه حضور در لیست را هم نداشت، اما ناگهان سرنوشت به همان زیبایی شد که انتظارش را میکشید. بازگشت به لیست پرسپوليس درست در روزی که بدترین شرایط برای این تیم در نقش جهان اصفهان و جدال با سپاهان متصور میشد و در نهایت هم گلزنی و بغض و اشکهایش.
یک بازگشت دراماتیک را مقابل سپاهان پشت سر گذاشتی.
هیچوقت و تحت هیچ شرایطی نمیتوانم خودم را جدا از پرسپوليس تصور کنم. هر ثانیه حضورم را در این تیم یک افتخار بزرگ میدانم. واقعا از همه دوستانم در جمع بازیکنان و کادر فنی و هواداران ممنونم که کنارم بودند.
برگردیم به بازی با سپاهان. بعد از چند هفته دوری از لیست بازی در اصفهان حاضر شدی.
به هرحال فرصت خوبی بود تا در فاصله مانده تا دیدار با سپاهان با حضوری پرتلاش در تمرینات شرایط حضورم در لیست شکل دهم و قطعا از اعتماد دوباره آقای گلمحمدی هم ممنونم. یک بازی سخت برای همگی ما بود. بار دیگر قدرت پرسپوليس را نشان دادیم، اما این پایان ماجرا نیست و هنوز چیزی به دست نیامده است. جاهطلبی پرسپوليس کاملا مشخص است. تیمی که طی سالیان اخیر در صدر بوده و جامها را به دست آورده، باید بار دیگر این فصل به موفقیتی که هواداران انتظار دارند برسد. همانطور که گفتم برد مقابل سپاهان یک موفقیت بود و الان در جمع هشت تیم هستیم، اما مسیر ادامه دارد و ما در لیگ هم پرتلاش و با انگیزه و البته جاهطلب به دنبال جام خواهیم بود.
و برای تو این یک بازی خاص شد.
ابتدا باید بگویم که گل من حاصل زحمات تمام بازیکنان و مخصوصا وحید امیری بود. حرکت وحید در آن لحظه واقعا فوقالعاده بود و پاس گلش هم نهایت از خودگذشتگی و قابل ستایش بود. من همان موقع هم از وحید بابت آن تشکر کردم و اینجا هم از او تشکر میکنم و قول میدهم آن را به بهترین شکل با یک پاس گل به وحید جبران کنم.
فشاری که روی تو بود بعد از گل باعث شد با بغض و اشک جشن بگیری.
یک چیزی را بدون منت بگویم. من صادقانه میتوانم ادعا کنم پرسپوليس را دوست دارم. چیزی ارزشمندتر از خانواده نیست و من این تیم را اندازه خانوادهام دوست دارم و آن را جزئی بزرگ از زندگیام میدانم. سالها هوادارش بودم و تا زنده هستم هم اینطور خواهند بود. خب لحظات و روزها و هفتههای سختی بود. تمام آن لحظات از ذهنم گذشت. اینکه وای اگر شرایط به سمتی میرفت که این پیراهن بر تنم نبود. ناخودآگاه اشکم در آمد. قول میدهم بیش از گذشته تلاش کنم و در کنار دیگر بازیکنان از تمام توانم برای خوشحالی هواداران استفاده کنیم.
پرسپوليس اکنون شانس جدی قهرمانی در جام حذفی محسوب میشود. نظرت چیست؟
قطعا باید مدعی اصلی و جدی باشیم. تنها کاری الان از دست ما برمیآید برای خوشحالی هواداران موفقیت تیم است. درست است هفت تیم مدعی دیگر در جام هستند، اما ما باید برای این جام بجنگیم. جام حذفی نه، مسیر ما در لیگ هم ادامه دارد و با بالاترین توان برای قهرمانی در لیگ برتر هم خواهیم جنگید.
شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید