به گزارش سایت شرکت پیشکسوتان کهن پرسپولیس منوچهر عبدالله نژاد مدافع سابق پرسپولیس درباره دعوت نشدن شجاع خلیل زاده به تیم ملی می گوید:«شرایط فنی این بازیکن خوب است و نمی‌توان ردش کرد اما مربی به این نگاه می‌کند که در پست این بازیکن چه نفرات دیگری دارد ضمن اینکه شما وقتی بازیکنی از پرسپولیس دعوت می‌کنید نمی‌توانید راحت خطش بزنید. مربیان در تیم ملی مسائلی را در نظر می‌گیرند که شاید برای تماشاگر عادی کاملاً مشخص و همه فهم نباشد.مثلاً دیدید که در یک تورنمنتی مدافع تیم ما که فکر می‌کنم مجید حسینی بود دقیقه 88 با یک تکل نابجا باعث شد تیم ده نفره شود. حالا وقتی تیم ملی سه بر صفر جلوست و چنین اتفاقی می‌افتد شاید برای من و شما خیلی مهم نباشد و اصلاً به این مسأله فکر نکنیم اما مربی این را هم در نظر می‌گیرد که اگر مثلاً با عراق یا کره یک - یک یا صفر- صفر مساوی هستیم و دقیقه 80 چنین اتفاقی بیفتد چه خواهد شد؟ بعضی از این بازیکنان در شرایط سخت و زمانی که فشار بازی بالاست شاید تحمل بار روانی مسابقه را نداشته باشند.»
وی ادامه می دهد:« مربی هم می‌گوید اگر در آن شرایط بازیکن اخراج شود چه باید بکنم. مربی در حد ملی چنین تفکراتی دارد و تمام مسائل مثل اینکه بازیکن در بازی‌های باشگاهی چند بار اخراج شده یا چند کارت زرد گرفته را در نظر می‌گیرد یا آمار این را دارد که بازیکن در چه دقایقی ممکن است عصبی شود. فقط گل زدن و سر زدن که نیست. طرف به این فکر می‌کند که اگر تیمش با تکلی که زدنش لازم نبود، ده نفره شد باید چه کار کند. مربیانی که خیلی فنی‌اند با آنچه تماشاگران فلان سکو فکر می‌کنند متفاوت فکر می‌کنند. حالا شاید اخراج مثلاً مقابل کامبوج زیاد مهم نباشد اما معلوم نیست اگر این اتفاق مقابل فلان تیم قدرتمند در دقیقه 80 بیفتد چه کار باید کرد. حالا من شاید در کرنرها جلو بیایم و با سر گل هم بزنم که تماشاگر خوشش بیاید اما بازیکن ملی باید بزرگتر فکر کند.»
سرمربی سابق تیم های امید و جوانان پرسپولیس می گوید:«از طرف دیگر بحث خط زدن این بازیکن هم مطرح است. شاید اگر من سرمربی تیم ملی باشم هر زمانی بتوانم مثلاً کنعانی‌زادگان را خط بزنم اما شجاع اول و آخر 70-60 هست و پایین‌تر بازی نمی‌کند. شما همین نوراللهی را در تیم ملی ببینید. راه برود گل هم می‌زند و طوری بازی می‌کند که بالاخره کار را در بیاورد. یعنی بلد است چطور فوتبالش را در تیم ملی مدیریت کند. این را بیشتر بازیکنان پرسپولیس و در حد پرسپولیس بلدند. حالا یک بازیکنی که زیاد کارت می‌گیرد، برای اوت انداختن هم کل کل می‌کند، می‌رود توی سینه داور و بازیکن حریف، این مربی را می‌ترساند.حالا در پرسپولیس سرمربی می‌گوید من چهار تا بازیکن لیگ برتری می‌گیرم یا ردشان می‌کنم. اینها همه با من است. اما مربی تیم ملی اجباری ندارد که بازیکنان را دعوت کرده و اخلاق‌شان را درست کند. مثلاً زمانی که برانکو دارد را ویلموتس ندارد و مربی تیم ملی معطل نمی‌شود تا اخلاق بازیکن را بسازد. »
عبدالله نژاد می گوید:«در بحث‌های فنی، سرعت، توپ‌های کوتاهی که فورواردها راحت از مدافعان رد می‌شوند شجاع بسیار خوب عمل می‌کند. او انعطاف و چابکی زیادی دارد. سرعت عملش هم بالاست و در زمان حمله و ضربات ایستگاهی هم جلو می‌آید و گل می‌زند اما همه این موضوعات می‌ماند پشت صحنه و مربی آمار یک فصل کارت زرد را هم در نظر می‌گیرد. مثلاً این را می‌بیند که وقتی بازیکنی در دربی می‌رود توی سینه بازیکن حریف، می‌توانید گارانتی کنید که این اتفاق در بازی با عراق نیفتد؟ الان 5 سال است که شجاع به تیم ملی دعوت نمی‌شود اما مربی می‌گوید این نشد آن یکی. الان فرق شجاع با پورعلی‌گنجی، حسینی، یزدانی و روزبه چشمی زیاد نیست و همه با یک سطح خوب آمده‌اند اما کسی خودش را معطل این نمی‌کند که یک بازیکن 27 ساله را آرام کند چون شخصیت او شکل گرفته است.»
این پیشکسوت پرسپولیس در پایان می گوید:«من دلیل دیگری برای دعوت نشدنش نمی‌بینم چون از هر نظر نمونه بوده. زمان ما هم سؤال‌هایی درباره یکسری از بازیکنان اینچنینی وجود داشت. بعد از آن هم بود. مثلاً اگر شما مربی تیم ملی بودید و شیث رضایی را دعوت می‌کردید، می‌توانستید گارانتی بدهید که شیث هوس نکند دقیقه 80 یک بازی حساس مقابل کره یا ژاپن، مقابل بازیکن حریف در هجده قدم خودمان یک پا دو پا بزند و دریبل کند؟شیث روحیه خراب کردن بازیکن حریف را داشت اما آدمی با ده درجه پایین‌تر از او الان 60 بازی ملی در رزومه‌اش دارد در حالی که فکر نکنم تعداد بازی‌های ملی شیث به 10 برسد.»
انتهای پیام
شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید