به گزارش سایت پیشکسوتان کهن پرسپولیس؛ علی شجاعی در دومین بازی فصل موفق شد برای این تیم گلزنی کند تا با 5 دقیقه حضور و یک گل، از جمله موثرترین بازیکنان این فصل لیگ برتر ایران نسبت به زمان حضور در زمین باشد.
اوضاع برای شجاعی البته به همین خوبی هم پیش نرفت. او مدتها درگیر مصدومیت بود و در همین حین شایعاتی را پیرامون جدایی اش هم تحمل کرد تا علاوه بر درد جسمانی، شرایط روحی نامطلوبی را هم داشته باشد و همین مسائل، گل او به پیکان را تبدیل به گلی ارزشمند برایش کرده است.
شجاعی در گفتگویی به خوشحالی بعد از گل و فرار سریعش از سمت دیگر زمین اشاره کرده و همچنین راجع به آینده اش در پرسپولیس اظهاراتی را انجام داده است.
این گفتگو را در ادامه میخوانید:
* توانستید پیکان را شکست بدهید و در جدول بالا بیایید.
بازی بسیار سختی بود چون بخاطر بازی قبل که مساوی کرده بودیم شرایط برایمان سخت کرده بود و تحت فشار بودیم. تیم های بالای جدولی بازی ها را میبرند و ما هم نیاز به برد داشتیم و بازی خیلی سخت بود. تیم پیکان تیم جوان و دونده ای بود و روی تمام توپ ها با صد در صد توان کار میکردند. پیکان تیم خیلی خوبی است و کار را برای هر حریفی سخت میکند ولی خدا را شکر به سه امتیاز رسیدیم.
* در دومین بازی فصل گلزنی کردی. درباره این گل صحبت کن.
دومین بازی ام بود و بازی اولم مقابل نفت مسجدسلیمان بود که دقیقه ۸۸ وارد زمین شدم. من همیشه سعی کردم هر موقع وارد زمین میشوم از قبل تمرکز میکنم و سعی میکنم با انگیزه وارد شوم و به تیم انگیزه بدهم و اینکه واقعا به تیم کمک کنم؛ این کمک کردن میتواند یک تکل موفق باشد یا میتواند یک گل باشد.
* فکر میکردی دقیقه 88 وارد زمین شوی و گل بزنی؟
من همیشه وقتی در خط جلو بازی میکنم روی گلزنی تمرکز میکنم ولی معمولا وقتی بعنوان بازیکن تعویضی و دقایق آخر وارد زمین میشوی این ذهنیت صد در صد گلزنی نمیشود چون بازی ۲-۱ بود و نیاز داشتیم بیشتر بازی را حفظ کنیم و روی یک ضدحمله و فرصت طلبی به گل رسیدیم و شاید خود تیم ما هم فکر نمیکرد گل سوم را بزند و بیشتر برای حفظ نتیجه تلاش میکردیم ولی در مجموع شخص خودم همیشه وقتی وارد زمین میشوم اگر خط جلو باشم تمام تمرکزم این است که بتوانم گل بزنم و پاس گل بدهم.
* شادی گل تو هم حسابی وایرال شد.
خیلی دلتنگ شادی گلم با تیم پرسپولیس بودم که فکر میکنم آخرین بار بعد از آن پنالتی النصر که یک سال از آن میگذرد انجام دادم. خودم خیلی دلتنگ این شادی بودم البته واقعا سختی بسیار زیادی کشیدم و ۳-۴ ماه اذیت شدم و دور از تیم ماندم و خیلی سخت بود و مصدومیت بسیار شدیدی بود و واقعا از تمام مربیانی که کمکم کردند تشکر میکنم. پزشک و فیزیوتراپ خیلی زحمت کشید و کمک کرد که زودتر به تیم برگردم و هم بعد از آن کارم را برای بحث بدنسازی انجام داد خیلی تشکر میکنم ولی در مجموع این شش ماه خیلی سخت بود و خدا را شکر میکنم که بعد از یک مصدومیت حیای سخت توانستم برگردم و گل بزنم.
* این مصدومیت تو هم خیلی مبهم بود. خودت توضیح بده که چرا انقدر بازگشتت به زمین طولانی شد؟
من از ناحیه کتف مصدوم بودم در ادامه که بازی با ماشین سازی در دور برگشت بود کتف به جایی رسیده بود که هیچ نگهدارنده ای نداشت و روز تلخی برایم بود که خودم بعد از بازی متوجه شدم چون در ۱۳ دقیقه بازی دو بار کتفم در رفت و خودم جا انداختم و یک صحنه خیلی بدی داشت و بعد از آن هم عمل کردم و بعد از عمل سختی های بیشتری برایم بود چون اول فصل بود و دوره بدنسازی تیم را از دست دادم و دوری از تیم هم خیلی سخت است. حتی یک هفته دوری از تیم هم سخت است چه برسد به اینکه سه ماه دور باشی و اینکه یک جایی از بدن است که خیلی برای فوتبالیست درگیری دارد. کتف طوری است که در اکثر درگیری های بدنی درگیر است و خیلی نیاز دارد که قوی شده باشد و برای همین حتی یک ماه و نیم بعد از عمل حدود دو سه هفته در تمریناتی که با تیم داشتم ترس داشتم و به این راحتی نبود. تمریناتی که انجام دادم و مربی هایی که کمک کردند، مربی های خودمان، دکتر فیزیوتراپ، همه مدت زیادی از من گرفت و فقط و فقط فکر کردم که در این مدت باید کار کنم و بدنم را حتی شرایطم را تا حدودی در شرایط آرمانی نگه دارم که از صفر برای بدنسازی شروع نکنم و خدا را شکر موفق بودم و از همه مهم تر اینکه الان خدا را شکر میکنم سالم هستم و شرایطم خیلی خوب است.
* در این نقل و انتقالات شایعه جدایی تو هم همیشه به گوش میرسید.
وقتی آدم سکوت میکند حواشی به وجود میآید. وقتی بازی نکنی و از شرایط تیم هم دور باشی حواشی از طریق مختلف وجود میآید. من در این چند ماه اصلا مصاحبه نکردم و شاید چند بار هم از من مصاحبه زدند اما من اصلا مصاحبه نکرده بودم و کاملا سکوت کرده بودم و تمرکزم روی این بود که برگردم و به تیمم کمک کنم و اصلا بحث جدایی مطرح نبود و از اول فصل هم ذهنیت خودم این بود که امسال یک سال خوب برایم باشد و بتوانم بیشتر به تیم کمک کنم. من خیلی به این خبرها توجه نمیکردم این اخبار پخش میشد و پاسخی به آنها داده نمیشد ولی من هیچ ذهنیتی روی آن نداشتم و کار خودم را انجام میدادم و میدانستم در واقعیت در چه وضعی هستم و در ماه های بعد قرار است چه اتفاقی رخ بدهد و در جریان همه چیز بودم و از دید آقا یحیی نسبت به خودم آگاه بودم و اخباری که میزدند چون واقعیت نداشت و کاملا دروغ بود اصلا برایم مهم نبود.
* درباره شادی گلت دوست داشتم این را هم بپرسم که چرا وقتی گل میزنی انقدر سریع میدوی؟
بعد از گل یک قسمتی دست خودم نیست و متوجه نمیشوم و جو گل چند ثانیه خودم را میگیرد و نمیدانم کدام سمت باید بروم و تنها چیزی که بعد از گلزنی یادم میماند شادی گلم است که چون خاطرات خوبی برایم داشت، شیرین است.
* فارغ از خواست کادرفنی، دوست داری در پست دفاعی بازی کنی یا هجومی؟
من در هر دو پست بازی کردم. هم در پست دفاع چپ در زمان سایپا و آقای جلالی و خود حمید خان مطهری که بودند من را بعنوان دفاع چپ آوردند و در لیگ هم دفاع چپ بازی کردم. در نساجی نیمی از بازی هایی که نیم فصل دوم داشتم دفاع چپ بودم، زمان آقا جواد معمولا وینگر بازی میکردم و در پرسپولیس هر دو را بازی کردم. برای من تفاوت خاصی ندارد. دوست دارم بیشتر گل بزنم و پاس گل بدهم که قطعا در خط جلو بیشتر میتوانی به این هدف برسی و این برای هر فوتبالیستی طبیعی است و قطعا دوست دارد گل بزند و پاس گل بدهند که بتواند دیده شود ولی برای شخص من تفاوتی ندارد چون در دو پست راحتم؛ هم در وینگر چپ و راست و هم دفاع چپ تجربه بازی کردن دارم و تفاوتی برایم ندارم و در دو پست احساس راحتی میکنم ولی در کل فوتبالیست دوست دارد همیشه گل بزند و پاس گل بدهد و بیشتر دوست دارد در خط حمله دیده شود اما برای من تفاوت خاصی ندارد و سعی کردم در دو پست خودم بدانم چه چیزی میخواهم و هر دو هم بازی کردم و هیچ تفاوتی نمیبینم.
* یک و نیم سال است در پرسپولیس هستی، در این مدت اوضاع برایت چطور بوده و عضو این تیم بودن چه حسی برایت داشته؟
شاید نسبت به یک سال و نیمی که در پرسپولیس بودم، کمتر بازی کردم ولی یک چیزهایی است. من بعنوان بازیکنی که جوان بودم و وارد این تیم شدم از بزرگتر های تیم یاد گرفتم. از آقا وحید امیری، آقا سید و آقای عالیشاه. وقتی یک تیم پنج سال قهرمان میشود این بازیکنان تجربیاتی داشتند و این تجربیات خیلی به من کمک کرد. این ذهنیت توپی که از روی خط در بازی با استقلال در میآید، وقتی در بازی های قبل بازیکن جوان میبیند که کاپیتان تیمش آقا سید توپ را درمیآورد و در سال های قبل که حتی دقیقه ۹۶ تعویض میشود و با چه استارتی وارد زمین میشود این ذهنیت به من جوان که وارد پرسپولیس میشوم سرایت میکند. چه من و چه شخص دیگری وقتی این مسائل را میبیند دوست دارد خودش این مسیر را برود و این راه خیلی به من کمک کرد و هم برای من در زمین اتفاق افتاد که صحنه های خوبی برای خود من رقم زد و از همه مهم تر تجربه های خوبی بود که توانستم به دست بیاورم و انشاالله که در ادامه هم همینطور باشد. خاطرات خیلی شیرین و خوبی در یک این سال و نیم داشتم و امیدوارم که با تلاش بیشتر خودم اتفاقات بهتری را برای خودم رقم بزنم.
* نظرت درباره بازیکنان تاجیک که آمدهاند چیست؟
دو بازیکنی که آمدهاند شرایط سختی دارند. دو بازیکن خارجی وقتی به تیمی میآیند و یک ماه و نیم نمیتوانند بازی کنند و پنجره بسته میشود، شرایط سخت میشود و هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ بدنی به هم میریزند چون در شرایط بازی قرار نمیگیرند و واقعا باید به آنها حق داد. انشاالله اگر پنجره باز شود و شرایط بازی کردن داشته باشند روز به روز بهتر میشوند. این بازیکنان در تیم خودشان موفق بودند و در جام باشگاه های آسیا هم توانستند به مرحله حذفی صعود کنند و قطعا قابلیتی را داشتند که به باشگاه پرسپولیس آمدند و قطعا همینطوری نبوده. فکر میکنم بازی نکردن و اینکه فقط تمرین میکنند و میدانند شرایط بازی ندارند کمی از لحاظ روحی آنها را به هم میریزد و امیدوارم که شرایط برای آنهد تغییر کند ولی قطعا وقتی در تیم موفق بودند و تیمشان هم مرحله بالای آسیا رسیده قطعا بازیکنان با کیفیتی هستند و امیدوارم که مشکلشان حل شود و بتوانند به تیم کمک کنند.
* تیمتان خیلی به داور معترض است، چرا؟
ما نباید درباره داوری صحبت کنیم ولی اتفاقات زیادی افتاده و در بعضی از هفته ها اشتباهات تاثیرگذاری وجود داشته ولی باید فکری بشود. من شنیدم VAR هم تا یکی دو سال آینده شرایط سختی دارد و نمیشود درباره آن صحبت کرد. امیدوارم شرایط برای داوران فراهم کنند. آنها هم شرایط خوبی ندارند و از لحاظ امکاناتی و چیزهایی که برای تمرینات نیاز دارند و کلاس های داوری مشکل دارند و باید به آنها حق هم بدهیم. اگر VAR در ایران بود این اتفاقات نمیافتاد و خیلی راحت تصمیمات کاملا بررسی میشد. این کار در تمام لیگ ها انجام میشود و اگر اشتباهی هم انجام میشود ویدیو گرفته میشود و درست میشود. اگر در ایران هم VAR بود این اعتراضات هم نبود و هیچ تیمی اعتراض نمیکرد. الان همه تیم ها از بالا تا پایین هر هفته معترض هستند و این روی داوران هم فشار وارد میکند و اذیت میشوند. قطعا آنها هم نمیخواهند اشتباه کنند اما چون فشار روی آنها است بعضی از بازی ها که بازی مهمی هم است این اشتباهات تاثیرگذار انجام میشود.
* حرف داوری شد در بازی هوادار واقعا گل با دست زده شد؟ چون تو پشت دروازه بودی و احتمالا دیدی.
در بازی با هوادار پشت دروازه بدنسازمان که با من صحبت میکرد متوجه شده بود. من آن صحنه را ندیدم ولی بدنسازمان همان لحظه دید که با دست زد. بعد از آن من فکر کردم با دست نزده ولی وقتی صحنه فیلم را دیدم کاملا مشخص بود و خودش هم گفت با دست زده است. اینکه تصمیم چیز دیگری میشود نمیتوانیم بگوییم هند نبود. آن صحنه قطعا اشتباه داوری بوده چون خود بازیکن هم بعد از بازی میگوید با دست زدم و صد در صد هم با دست شد. قبل از اینکه توپ به دروازه بان برسد توپ حالتی به زمین میخورد که مشخص است با دست زده و از همه زوایا هم دوربین بوده و گرفته ک نیاز به توضیح هم نیست و تشخیص آن صحنه خیلی راحت است ولی داور متاسفانه آن صحنه را تشخیص نداد و تیم ما هم عقب افتاد و شرایط در آن بازی خیلی سخت شد.
* قبول داری پرسپولیس این فصل طراوت همیشگی را ندارد؟
ما غیر از یکی دو بازی که بد بازی کردیم در تمام بازی ها هم از لحاظ مالکیت و هم از لحاظ موقعیت تیم برتر بودیم و این واقعیت است. شاید چون توپ هایمان گل نشده این صحبت ها مطرح میشود ولی اگر همان توپ ها وارد دروازه میشد این صحبت ها مطرح نمیشد. اگر ما می توانستیم از موقعیت ها استفاده کنیم و گل میزدیم بازی را میبردیم و این صحبت ها مطرح نمیشد و امتیاز از دست نمیدادیم. غیر از یکی دو بازی در بقیه بازی ها ما کاملا هم برتر بودیم و هم موقعیت های زیادی داشتیم و هم خیلی بهتر از تیم حریف بازی کردیم ولی متاسفانه توپ ها تبدیل به گل نشد، بخاطر نتیجه آخر بازی این فشار روی تیم آمد ولی در هر صورت ما از لحاظ فوتبالی و از لحاظ موقعیت سازی بسیار خوب بازی کردیم. این انصاف نیست. این صحبت هایی که مطرح میشود صحبت های خوبی نیست و باید واقعیت را دید. باید بنشینند و بازی ها را ببینند و بعد نظر بدهند. این صحبت ها از واقعیت دور است.
* در پرسپولیس یک گروه شمالی پرتعداد هم دارید، آیا صمیمی ترین دوستانت از آنها هستند؟
در این چند سال بازیکنان شمالی زیادی در پرسپولیس بودهاند با اینکه خیلی ها رفتند ولی معمولا زیاد بوده. ما همه صمیمی هستیم ولی من بیشتر با بازیکنانی که هم دوره بودیم و در تیم ملی جوانان حضور داشتیم مثل مهدیخانی و محمد شریفی چون از زمان تیم ملی های پایه بیشتر در ارتباط بودیم و قطعا با این بازیکنان صمیمی تر هستم ولی با بقیه بچه ها هم رفاقت داریم. این رفاقت باید باشد و اگر نباشد تیم نمیتواند نتیجه بگیرد. اگر نیمکت ما را ببینید متوجه میشوید و مشخص است. وقتی بازیکنان تعویضی وارد زمین میشوند و شرایط را عوض میکنند بخاطر این است که همه برایشان موفقیت تیم مهم است و دقیقه مهم نیست و اینکه هر دقیقه که بازی میکنند فقط بهداین فکر میکنند که تیم موفق بشود و این قطعا از رختکن تیم بیرون میآید. اگر رختکن همدل نباشد این اتفاق نمیافتد.
* فکر میکنم سیدجلال هم در این رختکن نقش پررنگی داشته باشد، درست است؟
صد در صد. در برد و صحنه های نمیشود نظر داد اما وقتی اتفاقاتی رخ میدهد که در آن باخت و حذف شدن است، نقش ایشان دیده میشود و خود من جوان این مساله را در این یک سال و نیم دیدم که چقدر خوب و حرفه ای تیم را در رختکن جمع کردند و توانستند تیم را برگردانند. خیلی از بازی های سال گذشته ما مساوی کردیم یا باختیم و نتیجه نگرفتیم ولی بعد از آن هفت برد متوالی آوردیم و این الکی نیست و قطعا در رختکن اتفاقات خوبی افتاده که تیم توانسته برگردد و قطعا حضور چنین آدم هایی مثل آقا سید و آقا وحید تاثیرگذار است.
شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید