به گزارش سایت شرکت پیشکسوتان کهن پرسپولیس، معمولا بیشتر بازیکنان هم پستی در دنیای فوتبال ارتباط خوبی با یکدیگر ندارند و این مساله در فوتبال سطح اول خودمان هم در تمام این سال ها نمود داشته است.البته برخی بازیکنان همواره در مصاحبه هایشان تامید می کنند که بازی کردن شان چندان مهم نیست و مهم این است که تیم نتیجه بگیرد اما واقعیت این است که آنها برای به میدان رفتن بعضا دست به کارهای عجیبی می زنند که هیچ کس نمی تواند باور کند.
مساله باز نکردن بازیکنان ذخیره در مورد گلرها رایج تر است و معمولا دروازه بانی که به عنوان گلر دوم در تیمی ناخته می شود شانس بازی بسیار کمی خواهد داشت مگر اینکه سرمربی آن تیم از سیستم چرخشی اتفاده کند که البته این مساله به ندرت در بین مربیان چه ایرانی چه خارجی رواج دارد.
در پرسپولیس و طی سه فصل گذشته علیرضا بیرانوند دروازه بان شماره یک بوده و رادوشوویچ گلر دوم.این مساله در زمانی که برانکو هموطن رادو در راس کار بود و مربی گلرها هم از کرواسی می آمد جریان داشت و حالا که کالدرون آرژانتینی هم آمده ادامه دارد.با این حال رادوشوویچ از آن دست گلر ذخیره هایی است که برای پائین کشیدن هم پستی اش کاری نمی کند بلکه او را بالاتر هم می برد.
بوژیدار در تمام این سه فصل و چند ماه با پذیرفتن اینکه باید روی نیمکت بنشیند و در مواقع اضطرار به میدان برود هیچ گاه برای بیرانوند سوسه نیامده و به اصطلاح فوتبالی ها برای گلر ملی پوش پرسپولیس دنبال چاله کندن نبوده است.او همواره در مصاحبه هایش از بیرانوند به عنوان برترین دروازه بان ایران و حتی آسیا یاد کرده و حتی در روزهایی که بیرو دچار اشتباه شده و گاف داده است نیز نخواست تا از آب گل آلود ماهی بگیرد.نمونه اش همین مساله اخیر و بلوایی که استقلالی ها تراکتوری ها به پا کردند تا بیرو را محرم کنند اما رادوشوویچ در کمال شجاعت به حمایت از هم پستی خود برآمد و با اشاره به اینکه در آلمان طرفداران هیچ تیمی دنبال محروم کردن ماوئل نویر نیستند(اشاره به ملی پوش بودن بیرانوند و در پیش بودن بازی تیم ملی) در صدد حمایت از بیرانوند برآمد و پشت او ایستاد.
شاید برخی از از این مصاحبه های گلر کروات پرسپولیس برداشت دیگری کنند و بگویند او ظاهرسازی می کند و می خواهد وجهه اش را نزد هواداران مثبت جلوه دهد اما صداقت رادو در تمام گفته هایش پیداست و حتی اگر برخی او را درباره برانگیختن احساسات هواداران سیاه باز و ماجراجو بنامند در زمینه رقابت با بیرانوند این دروازه بان روش سالمی را در پیش گرفته است.رادو حسادتی نسبت به موقعیت برتر بیرانوند نزد کادر فنی، هواداران و اعضای تیم ندارد و بعضا با ماه ها نیمکت نشینی مایوس نمی شود و همواره در تمرین انگیزه دارد.
رادوشوویچ طی سه فصل گذشته هر فصل تقریبا 6-5 بازی انجام داده که البته می تواند به این وضعیت قانع باشد اما واقعیت این است که هیچ گاه به صورت زیرپوستی دنبال تخریب بیرانوند نبوده است .ارتباط خوب این دو دروازه بان در حالی بولد می شود که بدانیم در همین پرسپولیس طی سال های گذشته دو یا سه دروازه بان ایرانی چشم همدیگر را نداشتند و برای به زانو درآوردن رقیب شان هر کاری می کردند؛ دروازه بان هایی که البته خیلی قویتر از رادوشوویچ نبودند اما اسم شان را یک تریلی نمی کشید و وقتی نیمکت نشین می شدند با هر روش و ترفندی دنبال به زانو درآوردن هم پستی شان بودند.
شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید