به گزارش سایت شرکت پیشکسوتان کهن پرسپولیس، فارغ از آنچه قرار است در بازی نیمه نهایی جام حذفی و این جام برای سرخ‌ها رقم بخورد با بررسی بازی‌های لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا می‌توان درباره کیفیت بازیکنان سرخپوش طی یک فصل اخیر قضاوت کرد. فصلی که با توجه به پیشروی پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا، فشردگی مسابقات و پیدا شدن چند رقیب در راه قهرمانی لیگ برتر – برخلاف دو فصل قبل‌تر – فوق العاده دشوار بود.
با این حال با در نظر گرفتن مسابقات ۹ ماه اخیر می‌توان شش گزینه را برای انتخاب بهترین بازیکن این فصل پرسپولیس در نظر گرفت. گزینه‌هایی که درباره قرار گرفتن‌شان در این فهرست تردیدی وجود ندارد و البته انتخاب یکی از بین این شش نفر به عنوان برترین و بهترین کار فوق‌العاده دشواری خواهد بود.
۱) علیرضا بیرانوند: با اینکه چند بازی لیگ برتر را به دلیل مصدومیت و محرومیت از دست داد، اما مثل دو فصل گذشته یکی از ستون‌های قهرمانی تیمش بود. بیرانوند بعد از جام جهانی درخشانی که تجربه کرد روند کم نوسانی در پرسپولیس داشت و هر چقدر به ذهن مان فشار بیاوریم غیر از یکی دو مورد یادمان نمی‌آید گل بدی خورده باشد. ثبات بیرانوند درون دروازه باعث شد رکورد بیشترین کلین شیت فصل را به نام خودش بزند و در هت تریک قهرمانی سهم بزرگی برای خود بردارد. هر چند برخی معتقدند خط دفاعی مقتدر مقابل او سهم بزرگی در ثبت این کلین شیت‌ها و بهتر شدن آمار بیرانوند داشته، اما واقعیت این است که از قابلیت‌های فنی او نمی‌توان به راحتی عبور کرد و حالا هیچ کس تردید ندارد که دروازه‌بان پرسپولیس بهترین دروازه‌بان لیگ بوده و در ثبت دوباره قهرمانی به تیمش کمک قابل توجهی کرده است.
۲) سیدجلال حسینی: بسیاری معتقدند اگر در لیگ پانزدهم برانکو او را به پرسپولیس برمی گرداند و سیدجلال مجبور نبود در نفت تهران بازی کند الان پرسپولیس در قهرمانی‌های لیگ پوکر کرده بود. هر چند خط دفاع پرسپولیس نتوانست مثل دو فصل قبل عنوان بهترین را به نام خود کند و در این آیتم رقابت را به حریف دیرینه باخت، اما سیدجلال مثل ستونی غیر قابل ترک خوردن در خط دفاع مقابل حریفان ایستادگی کرد و با وجود فشردگی مسابقات خم به ابرو نیاورد. کاپیتان پرافتخار سرخ‌ها در مقطع پایانی فصل که قوای جسمانی تیم ته کشیده بود کیفیت بالای خودش را حفظ کرد و عجیب اینکه همچنان در بالاترین سطح بازی می‌کرد. او با ایجاد اتحاد و همدلی در کنار نقاط قوت فنی اش یکی از مهمترین عوامل قهرمانی بود.
۳) شجاع خلیل زاده: خیلی‌ها به خاطر حرکات عصبی و پرخاشگری‌هایش به او خرده می‌گیرند که تیمش را در مواقع حساس به دردسر می‌اندازد و بحران ایجاد می‌کند، اما انصافا اگر تعداد این بحران‌ها و مشکلات را با نمایش‌های فوق العاده شجاع مقایسه کنیم کفه تراز به سود نقاط قوت او بشدت سنگینی می‌کند. شجاع هم در فشردگی مسابقات خیلی کم مصدوم شد و تقریبا در هر مسابقه یکی از بهترین بازیکنان تیمش بود. بسیاری معتقدند او بهترین بازیکن پرسپولیس در فصل اخیر بوده است چرا که نمایش‌های فداکارانه اش بشدت به چشم می‌آمد. شماره ۳ خوش پرش و خوش صحبت پرسپولیس غیر از نمایش‌های فوق العاده در خط دفاع با ثبت دو گل سه امتیازی در نیم فصل اول در وجه دیگری نیز به کمک تیمش آمد و حتما یکی از با کیفیت‌ترین بازیکنان پرسپولیس در این فصل بوده است.
۴) کمال کامیابی‌نیا: روند صعودی کیفیت این هافبک دفاعی از فصل اولی که برانکو پرسپولیس را تحویل گرفت تا همین فصل اخیر کاملا محسوس بوده است. هر چند کمال به خاطر سهل انگاری باعث شد تا کتف مصدومش وبال گردنش شود و چند بازی را از دست بدهد، اما هر گاه در زمین بود در میانه زمین یک وزنه تاثیرگذار و مهم به حساب می‌آمد. برانکو این فصل بیشتر از همیشه روی کامیابی نیا حساب باز کرد و کمال هم جواب مثبتی به او داد. او با ایجاد تعادل در دفاع و حمله این فصل هافبک پخته‌تر و کامل تری به نظر می‌رسید ضمن اینکه از نظر اخلاقی دیگر شر و شور جوانی را نداشت و هوشمندانه‌تر و مفیدتر از قبل برای تیمش بازی کرد و نوشان نداشت.
۵) احمد نوراللهی: خیلی‌ها برای یادآوری بازی‌های خوبش در این فصل سراغ گل دربی برگشت می‌روند. گلی که استقلال را پس زد و باعث شد پرسپولیس گام بزرگی به سوی قهرمانی بردارد. اهمیت این گل آنقدر زیاد است که می‌توان نوراللهی را فقط به خاطر رقم زدن همین اتفاق بشدت ستایش کرد، اما احمد در طول فصل فوق العاده بود. او با تمام انرژی و توانش برای پرسپولیس بازی کرد و همواره سعی داشت در بحران‌ها به هر نحوی شده گره از کار تیمش باز کند. نوراللهی با آزادی عمل بیشتر در این فصل تبدیل به هافبکی خلاق و مدرن شد که هم خوب دفاع می‌کند، هم گل می‌زند و گلسازی می‌کند. حالا هیچکس تردید ندارد که جوانک آزادشهری بعد از شروع خیره کننده در تیم درخشان تبدیل به عنصری مهم و پیش برنده در تیم برانکو شده است.
۶) علی علیپور: در این مقطع پایانی فصل افت کرد و البته جای تاسف است که از سوی برخی هواداران مورد کم لطفی قرار گرفت. علیپور، اما همان گلزن فوق العاده فصل قبل بود که شاید تنها به خاطر حساسیت مسابقات هفته‌های پایانی و البته تحلیل رفتن قوای جسمانی در این مقطع نتوانست پایانی خوش برای فصل خودش رقم بزند و در آقای گلی دبل کند. با این حال او به اندازه یک مهاجم قابل و با کیفیت گل زد و تا هفته آخر در کورس آقای گلی بود. یادمان نرود او در بسیاری بازی‌های بزرگ خیال برانکو و پرسپولیسی‌ها را راحت کرد و کیفیت بالایش را با ضرباتی تعیین کننده و هوشمندانه به نمایش گذاشت تا جایی که حالا مشتری اروپایی دارد. علیپور نیز بدون تخفیف حتما در جمع بهترین‌های فصل پرسپولیس قرار خواهد گرفت چرا که ثابت کرد درخشش فصل قبلش اتفاقی و جرقه‌ای نبوده و روی او به عنوان یک مهاجم تمام کننده می‌توان حساب ویژه‌ای باز کرد.
با این حال با در نظر گرفتن مسابقات ۹ ماه اخیر می‌توان شش گزینه را برای انتخاب بهترین بازیکن این فصل پرسپولیس در نظر گرفت. گزینه‌هایی که درباره قرار گرفتن‌شان در این فهرست تردیدی وجود ندارد و البته انتخاب یکی از بین این شش نفر به عنوان برترین و بهترین کار فوق‌العاده دشواری خواهد بود.
۱) علیرضا بیرانوند: با اینکه چند بازی لیگ برتر را به دلیل مصدومیت و محرومیت از دست داد، اما مثل دو فصل گذشته یکی از ستون‌های قهرمانی تیمش بود. بیرانوند بعد از جام جهانی درخشانی که تجربه کرد روند کم نوسانی در پرسپولیس داشت و هر چقدر به ذهن مان فشار بیاوریم غیر از یکی دو مورد یادمان نمی‌آید گل بدی خورده باشد. ثبات بیرانوند درون دروازه باعث شد رکورد بیشترین کلین شیت فصل را به نام خودش بزند و در هت تریک قهرمانی سهم بزرگی برای خود بردارد. هر چند برخی معتقدند خط دفاعی مقتدر مقابل او سهم بزرگی در ثبت این کلین شیت‌ها و بهتر شدن آمار بیرانوند داشته، اما واقعیت این است که از قابلیت‌های فنی او نمی‌توان به راحتی عبور کرد و حالا هیچ کس تردید ندارد که دروازه‌بان پرسپولیس بهترین دروازه‌بان لیگ بوده و در ثبت دوباره قهرمانی به تیمش کمک قابل توجهی کرده است.
۲) سیدجلال حسینی: بسیاری معتقدند اگر در لیگ پانزدهم برانکو او را به پرسپولیس برمی گرداند و سیدجلال مجبور نبود در نفت تهران بازی کند الان پرسپولیس در قهرمانی‌های لیگ پوکر کرده بود. هر چند خط دفاع پرسپولیس نتوانست مثل دو فصل قبل عنوان بهترین را به نام خود کند و در این آیتم رقابت را به حریف دیرینه باخت، اما سیدجلال مثل ستونی غیر قابل ترک خوردن در خط دفاع مقابل حریفان ایستادگی کرد و با وجود فشردگی مسابقات خم به ابرو نیاورد. کاپیتان پرافتخار سرخ‌ها در مقطع پایانی فصل که قوای جسمانی تیم ته کشیده بود کیفیت بالای خودش را حفظ کرد و عجیب اینکه همچنان در بالاترین سطح بازی می‌کرد. او با ایجاد اتحاد و همدلی در کنار نقاط قوت فنی اش یکی از مهمترین عوامل قهرمانی بود.
۳) شجاع خلیل زاده: خیلی‌ها به خاطر حرکات عصبی و پرخاشگری‌هایش به او خرده می‌گیرند که تیمش را در مواقع حساس به دردسر می‌اندازد و بحران ایجاد می‌کند، اما انصافا اگر تعداد این بحران‌ها و مشکلات را با نمایش‌های فوق العاده شجاع مقایسه کنیم کفه تراز به سود نقاط قوت او بشدت سنگینی می‌کند. شجاع هم در فشردگی مسابقات خیلی کم مصدوم شد و تقریبا در هر مسابقه یکی از بهترین بازیکنان تیمش بود. بسیاری معتقدند او بهترین بازیکن پرسپولیس در فصل اخیر بوده است چرا که نمایش‌های فداکارانه اش بشدت به چشم می‌آمد. شماره ۳ خوش پرش و خوش صحبت پرسپولیس غیر از نمایش‌های فوق العاده در خط دفاع با ثبت دو گل سه امتیازی در نیم فصل اول در وجه دیگری نیز به کمک تیمش آمد و حتما یکی از با کیفیت‌ترین بازیکنان پرسپولیس در این فصل بوده است.
۴) کمال کامیابی‌نیا: روند صعودی کیفیت این هافبک دفاعی از فصل اولی که برانکو پرسپولیس را تحویل گرفت تا همین فصل اخیر کاملا محسوس بوده است. هر چند کمال به خاطر سهل انگاری باعث شد تا کتف مصدومش وبال گردنش شود و چند بازی را از دست بدهد، اما هر گاه در زمین بود در میانه زمین یک وزنه تاثیرگذار و مهم به حساب می‌آمد. برانکو این فصل بیشتر از همیشه روی کامیابی نیا حساب باز کرد و کمال هم جواب مثبتی به او داد. او با ایجاد تعادل در دفاع و حمله این فصل هافبک پخته‌تر و کامل تری به نظر می‌رسید ضمن اینکه از نظر اخلاقی دیگر شر و شور جوانی را نداشت و هوشمندانه‌تر و مفیدتر از قبل برای تیمش بازی کرد و نوشان نداشت.
۵) احمد نوراللهی: خیلی‌ها برای یادآوری بازی‌های خوبش در این فصل سراغ گل دربی برگشت می‌روند. گلی که استقلال را پس زد و باعث شد پرسپولیس گام بزرگی به سوی قهرمانی بردارد. اهمیت این گل آنقدر زیاد است که می‌توان نوراللهی را فقط به خاطر رقم زدن همین اتفاق بشدت ستایش کرد، اما احمد در طول فصل فوق العاده بود. او با تمام انرژی و توانش برای پرسپولیس بازی کرد و همواره سعی داشت در بحران‌ها به هر نحوی شده گره از کار تیمش باز کند. نوراللهی با آزادی عمل بیشتر در این فصل تبدیل به هافبکی خلاق و مدرن شد که هم خوب دفاع می‌کند، هم گل می‌زند و گلسازی می‌کند. حالا هیچکس تردید ندارد که جوانک آزادشهری بعد از شروع خیره کننده در تیم درخشان تبدیل به عنصری مهم و پیش برنده در تیم برانکو شده است.
۶) علی علیپور: در این مقطع پایانی فصل افت کرد و البته جای تاسف است که از سوی برخی هواداران مورد کم لطفی قرار گرفت. علیپور، اما همان گلزن فوق العاده فصل قبل بود که شاید تنها به خاطر حساسیت مسابقات هفته‌های پایانی و البته تحلیل رفتن قوای جسمانی در این مقطع نتوانست پایانی خوش برای فصل خودش رقم بزند و در آقای گلی دبل کند. با این حال او به اندازه یک مهاجم قابل و با کیفیت گل زد و تا هفته آخر در کورس آقای گلی بود. یادمان نرود او در بسیاری بازی‌های بزرگ خیال برانکو و پرسپولیسی‌ها را راحت کرد و کیفیت بالایش را با ضرباتی تعیین کننده و هوشمندانه به نمایش گذاشت تا جایی که حالا مشتری اروپایی دارد. علیپور نیز بدون تخفیف حتما در جمع بهترین‌های فصل پرسپولیس قرار خواهد گرفت چرا که ثابت کرد درخشش فصل قبلش اتفاقی و جرقه‌ای نبوده و روی او به عنوان یک مهاجم تمام کننده می‌توان حساب ویژه‌ای باز کرد.
نوشته از محمد قراگزلو
انتهای پیام/
انتهای پیام/
شما هم می توانید در مورد این خبر نظر بدهید