مهدی هاشمی نسب ستاره گلزن مدافعان پرسپولیس در اواخر دهه ۷۰ روز ۷ بهمن ماه سال ۱۳۵۲ در آبادان به دنیا آمد. هاشمی نسب در روز اول خرداد سال ۷۶ اولین بازی رسمی خودش را برای پرسپولیس انجام داد. قطعا برایتان جالب است بدانید که در روز اول خرداد سال ۷۹ یعنی در سومین سالگرد اولین بازیش در پرسپولیس آخرین بازیش را هم در این جمع برگزار کرد و سپس به علت بروز اختلاف بین او و مسوولان پرسپولیس به تیم فوتبال استقلال رفت. انتقالی که برای او خوش یمن نبود و هاشمی نسب که تازه اوج گرفته و به سطحی بالا رسیده بود در دوران حضورش در استقلال تا حد یک بازیکن متوسط تنزل درجه پیدا کرد.

هاشمی نسب در سال‌های ابتدایی دهه ۷۰ با تیم گسترش پارس خودرو در مسابقات لیگ کشور و باشگاه‌های تهران حضور پیدا کرد. بعد از درخشش در این تیم و تجربه حضور رد ترکیب تیم ملی امید در سال ۷۳ در سال ۱۳۷۴ مورد توجه باشگاه کوپتداق ترکمنستان قرار گرفته و همراه فیروز محمودی به تیم فوتبال مورد اشاره کوچ کرد. ۲ سال برای تیم کوپتداق ترکمنستان بازی کرد، اما به علت تبلیغات رسانه‌ای اندکی که در آن زمان به خاطر کم شهرتی هاشمی نسب در آن مقطع وجود داشت خبری از درخشش او در جامعه فوتبال منعکس نشد. تنها زمانی که ۲ تیم پرسپولیس و کوپتداق ترکمنستان در مسابقات فوتبال جام باشگاه‌های آسیا مقابل یکدیگر قرار گرفتند، جامعه فوتبال ایران و رسانه‌ها تا حدودی از حضور شایسته هاشمی نسب در این تیم مطلع شدند.

دیداری که در تابستان ۷۵ برگزار شد و طی آن هاشمی نسب چنان علی دایی را مهار کرد که دایی خودش بعد از آن بار‌ها از آن یارگیری به عنوان یکی از خاطرات تلخش در فوتبال ایران یاد می‌کند. به هر حال هاشمی نسب از خرداد سال ۱۳۷۶ حضور در پرسپولیس را ترجبه کرد. بعد از حدود یک سال متوسط در این تیم به اوج درخشش فوتبالش در سال‌های ۷۷ و ۷۸ رسید و ضمن حضوری درخشان در خط دفاع تیم پرسپولیس به عنوان یک مدافع یارکوب، خوب هم گل می‌زد. چنانچه در ۳ فصل حضورش در پرسپولیس که البته یک فصل آن توام با کناره گیری پرسپولیس از لیگ به خاطر تراکم برنامه بازی هایش ناشی از نفرات بسیار این تیم در تیم ملی شد.
به هر حال هاشمی نسب در ۲ فصل کامل، ۲۱ گل برای سرخپوشان به ثمر رساند که از جمله معروف‌ترین گل‌های او می‌توان به ۴ گلی که او به استقلال زد اشاره کرد. او در روز ۲۲ آبان سال ۷۷ اولین گلش به استقلال را با ضربه سر زد. در روز ۲۰ فروردین ۷۸، دومین گل را در جریان تساوی یک-یک ۲ تیم باز هم با ضربه سر به ثمر رساند.

هاشمی نسب در جریان برد ۲-یک پرسپولیس برابر استقلال در فینال جام حذفی که در روز ۲۰ تیر ۷۸ انجام شد گل قهرمانی پرسپولیس را این بار از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. او در بازی روز ۸ اسفند سال ۷۸ پرسپولیس بار دیگر با ضربه سر گل زد تا در این عرصه ۴ گله شود و بعد از صفر ایرانپاک و حسین کلانی و در کنار همایون بهزادی جزء ۴ گلزن برتر پرسپولیس برابر استقلال در دربی لقب بگیرد.

هاشمی نسب به علت بروز اختلاف با مدیر و سرمربی وقت پرسپولیس، عابدینی و علی پروین، در خرداد ۷۹ از این تیم جدا شد و به استقلال رفت، هر چند در استقلال هم موفقیت نسب داشت و حتی یک گل هم به پرسپولیس در دربی دی ماه ۷۹ زد، اما دیگر نتوانست هیچگاه سقف لیاقت هایش را در پرسپولیس در تیم استقلال هم به نمایش بگذارد، هاشمی نسب بعد از ۳ فصل بازی، از تیم استقلال جدا شد و به پاس رفت، بعد از بازی در پاس و قهرمانی با این تیم در لیگ برای عقاب، ابومسلم مشهد و استقلال اهواز هم بازی کرد.

هاشمی نسب با پرسپولیس در لیگ سال‌های ۷۶، ۷۷ و ۷۸ استقلال در لیگ ۷۹ و پاس در لیگ ۸۲ قهرمان شد تا یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران در لیگ باشد. هاشمی نسب حالا سرمربیگری را در فوتبال حرفه‌ای با تیم استقلال اهواز تجربه هم کرده است.