وحید قلیچ
وحید قلیچ پرتداوم ترین گلر تاریخ پرسپولیس است که برای اولین بار در زمستان سال ۶۰ درون دروازه پرسپولیس ایستاد وتا خرداد ماه سال ۱۳۷۱ در این تیم ماند.
وحید قلیچ پرتداومترین گلر تاریخ پرسپولیس است که برای اولین بار در زمستان سال ۶۰ درون دروازه پرسپولیس ایستاد وتا خرداد ماه سال ۱۳۷۱ در این تیم ماند.
قلیچ گلری شجاع وبا وفا بود. او در ۲۵آذر ماه سال ۱۳۳۶ در تهران به دنیا آمده وقبل از بازی در تیم پرسپولیس مدتی حضور در تیمهای فوتبال راه آهن وتهرانجوان حضور داشت. او که در تهرانجوان خوب کار کرده وگل کرده بود خیلی خوش شانس بود که بلافاصله بعد از حضورش در پرسپولیس نفراتی، چون وازگن صفریان وحسین قراخانلو که دروازه بانهای این تیم بودند از این تیم رفتند وقلیچ که تنها کوروش شهبازی فر را رقیب خود میدانست تبدیل به گلر شماره یک تیم شد با این حال در اواخر سال ۶۰ پرسپولیس یک گلر بزرگ به نام بهروز سلطانی به ترکیب خود اضافه کرد. سلطانی که تازه جای ناصر حجازی گلر شماره یک تیم ملی فوتبال شده بود، نتوانست قلیچ را تبدیل به یک گلر ذخیره کند وقلیچ وسلطانی از ابتدای سال ۶۱ تا انتهای سال ۶۸ یعنی در ۸ فصل تمام فوتبالی یک درمیان بازی میکردند وفرق هم نمیکرد تیم حریف چه تیمی باشد استقلال یا هما وشاهین وبوتان! مهم این بود که بین این ۲ نفر نوبت چه کسی برای حضور در میدان بود!
قلیچ در سال ۱۳۶۲ در حالی که ۲۶ساله بود دروازه بان تیم ملی امید شد. البته در سال ۶۲ بنا بود تیم ملی فوتبال ما با بازیکنان تغییر یافته از قبل شکل یابد وبرای امتحان کردن این تیم آن را با نام تیم امید به میدان فرستادیم، ناصر محمد خانی، چنگیز، شاهین بیانی، وحید قلیچ، عبادزاده، رضا احدی، اسماعیل اردلان، محمد محبی و... بازیکنان این تیم بودند.
قلیچ گلری شجاع وبا وفا بود. او در ۲۵آذر ماه سال ۱۳۳۶ در تهران به دنیا آمده وقبل از بازی در تیم پرسپولیس مدتی حضور در تیمهای فوتبال راه آهن وتهرانجوان حضور داشت. او که در تهرانجوان خوب کار کرده وگل کرده بود خیلی خوش شانس بود که بلافاصله بعد از حضورش در پرسپولیس نفراتی، چون وازگن صفریان وحسین قراخانلو که دروازه بانهای این تیم بودند از این تیم رفتند وقلیچ که تنها کوروش شهبازی فر را رقیب خود میدانست تبدیل به گلر شماره یک تیم شد با این حال در اواخر سال ۶۰ پرسپولیس یک گلر بزرگ به نام بهروز سلطانی به ترکیب خود اضافه کرد. سلطانی که تازه جای ناصر حجازی گلر شماره یک تیم ملی فوتبال شده بود، نتوانست قلیچ را تبدیل به یک گلر ذخیره کند وقلیچ وسلطانی از ابتدای سال ۶۱ تا انتهای سال ۶۸ یعنی در ۸ فصل تمام فوتبالی یک درمیان بازی میکردند وفرق هم نمیکرد تیم حریف چه تیمی باشد استقلال یا هما وشاهین وبوتان! مهم این بود که بین این ۲ نفر نوبت چه کسی برای حضور در میدان بود!
قلیچ در سال ۱۳۶۲ در حالی که ۲۶ساله بود دروازه بان تیم ملی امید شد. البته در سال ۶۲ بنا بود تیم ملی فوتبال ما با بازیکنان تغییر یافته از قبل شکل یابد وبرای امتحان کردن این تیم آن را با نام تیم امید به میدان فرستادیم، ناصر محمد خانی، چنگیز، شاهین بیانی، وحید قلیچ، عبادزاده، رضا احدی، اسماعیل اردلان، محمد محبی و... بازیکنان این تیم بودند.
قلیچ از نیمه دوم دهه ۶۰ در حالی که به ۳۰ سالگی رسیده بود شرایطی بهتر پیدا کرد چنان چه این بار برخلاف دوران قبل در بازیهای خاصی مثل دربی پایتخت قلیچ ۳بار به شکل متوالی گلر پرسپولیس شد وحتی در اواخر سال ۶۸ بهروز سلطانی از تیم کنار رفت وقلیچ مرد اول شدحتی در زمانی که تازه سعید عزیزیان به پرسپولیس پیوسته بود این گلر ۳۴ساله شماره یک! مدتی کوتاه حتی در دربی خرداد ۶۹ مرد اول بود.
قلیچ تا سال ۷۱ در پرسپولیس ماند. با پرسپولیس قهرمان مسابقات تهران شد (شش بار) ۲بار جام حذفی تهران و۲بار جام حذفی کشور را برد، یک بار قهرمان آسیا هم شد!
قلیچ در سال ۷۱ به تیم پورا پیوست. او از سال ۷۷ بار دیگر به پرسپولیس ایستاد واین بار به عنوان مربی گلرها در تیم حضور داشت. درست همان زمانی که علی پروین مثل قافله سالار در ابتدا وانتهای بازی راه افتاده ولشگر سلم وتور همراهش بودند، از ناصر ابراهیمی تا پرویز کماسی وناصر محمد خانی ووحید قلیچ ومحمود خوردبین گرفته تا رضا ریاضتی ومرحوم ایرج جنگی والیاس مژده جو و...
فوتبال پرسپولیس بعد از سپری شدن سالهای بسیار قلیچ را فراوش نخواهد کرد. او بین گلرهای فوتبال ایران بیشتر از همه بازی کرده است.
نظرات